Nasza 3. Gromada Gdańska działa przy parafii Chrystusa Zbawiciela w Gdańsku-Osowie. Choć dzielnica i parafia leżą na uboczu metropolii, wcale nie brakuje tu niezwykłych miejsc.
W kościele Chrystusa Zbawiciela znajduje się kaplica bł. ks. Stefana Wincentego Frelichowskiego. 22 maja 2004 roku parafii przekazano relikwiarz ze szczątkami Błogosławionego z rąk ks. prałata Józefa Nowakowskiego, proboszcza parafii Wniebowzięcia NMP i bł. ks. Stefana Frelichowskiego w Toruniu, na ręce ówczesnego proboszcza ks. Henryka Bietzke. Tego samego roku (14 września) kaplicę poświęcił ks. abp Tadeusz Gocłowski podczas jubileuszu 25-lecia parafii.
Błogosławiony Wincenty (Wicek) był naturalnym patronem naszej Gromady, a tym samym 3. Szczepu Gdańskiego FSE. Zupełnie przypadkowo okazało się, że w pierwszym roku naszych zbiórek harcerskich wypadła 80. rocznica „urodzin dla Nieba” bł. Frelichowskiego. Nie mogło nas tam zabraknąć.
1 marca 2025 roku, jeszcze przed świtem, wyjechaliśmy z Trójmiasta, aby zdążyć na uroczystości w Warszawie. Pojechali Akela, większość Wilczków i zastępowy Bociana. Na miejsce dotarliśmy punktualnie, zyskując jeszcze chwilę na modlitwę w Katedrze Polowej Wojska Polskiego Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski.
Mszy Świętej w intencji kanonizacji Patrona Harcerstwa Polskiego przewodniczył biskup polowy Wiesław Lechowicz, który sam jest propagatorem kultu bł. Wicka. Wśród koncelebransów wypatrzyliśmy m.in. ks. Mariusza Sobkowiaka (duszpasterza krajowego Skautów Europy) oraz ks. Kacpra Rysaka (duszpasterza środowiska garwolińsko-pilawskiego). Nie zabrakło również druhen i druhów z innych organizacji harcerskich (ZHP, ZHR czy Harcerstwa Jana Pawła II). Pełniejszą relację z Mszy znajdziecie na Skauci Pomorze.
Warto przy tym wspomnieć, że w Katedrze Polowej WP przechowywany jest relikwiarz z prochami bł. ks. Stefana Wincentego Frelichowskiego, wykonany przez Wojciecha Maszkę z Kościerzyny. Trafił on do katedry 22 lutego 2003 roku, w Dniu Myśli Braterskiej, gdy Wicek został uroczyście ogłoszony Patronem Harcerzy Polskich i przekazano dekrety ustanowienia obecnym delegacjom harcerskim.
Po Mszy Świętej przeszliśmy przez dziedziniec do części konferencyjnej ordynariatu polowego. Czekał tam na nas nie tylko poczęstunek, ale też wyśmienity spektakl teatralny pt. „Miłość ponad wszystko”, zorganizowany przez Fundację Frelichowskiego z Torunia. Przedstawienie było oszczędne w rekwizyty; najbrutalniejsze momenty z pobytu w obozie koncentracyjnym Dachau przybliżał narrator. Dzięki temu poznaliśmy wiele ciekawostek z życia Błogosławionego: w dzieciństwie rozważał on zostanie chirurgiem lub księdzem, a w obozie do Przeistoczenia wykorzystywano zwykłą szklankę, zaś różańce robiono z chleba. Każdy przejaw wiary groził w Dachau surowymi karami, włącznie z karą śmierci.
Spektakl zakończył się wspomnieniami Joanny, która chorowała na stwardnienie rozsiane (SM). W 1995 roku jej stan znacznie się pogorszył, doprowadzając do całkowitego paraliżu czterokończynowego. 7 grudnia 1998 roku w toruńskim seminarium duchownym (wówczas noszącym patronat sługi Bożego Frelichowskiego) rozpoczęła się nowenna w intencji pozytywnego zakończenia procesu beatyfikacyjnego Wicka oraz o uzdrowienie Joanny za jego wstawiennictwem. Już w Wigilię Bożego Narodzenia Asia siedziała z rodziną przy stole, a 23 lutego 1999 roku (w rocznicę narodzin Wicka dla Nieba) samodzielnie uczestniczyła we Mszy Świętej w kościele NMP w Toruniu. Dziś jest karmelitanką bosą.
Po spektaklu zrobiliśmy wspólne zdjęcia i pokroiliśmy tort z okazji „urodzin dla Nieba”, w obecności biskupa polowego. Wilczki coraz energiczniej przebierały nogami w sali konferencyjnej, dlatego wraz z Akelą gromady z Wilanowa uznaliśmy, że najwyższa pora zapewnić im ruch na świeżym powietrzu.
Wybraliśmy się do Parku Krasińskich, gdzie Wilczki z 3. Gromady Gdańskiej i 31. Gromady Warszawskiej wspólnie grały w różne gry (m.in. „Liczby” i „Zaraza”). Niestety w Warszawie nieustannie siąpiła mżawka, a nie chcieliśmy, by Wilczki się przeziębiły. Zastępowy Bociana, wraz z warszawską Bagherą, poszli wcześniej do pobliskiej pizzerii, aby zarezerwować miejsca i zamówić odpowiednią liczbę pizz. Dzięki temu, gdy Akele dotarły z chłopcami, wszystko było już prawie gotowe.
Po posiłku nadszedł czas rozstania z zaprzyjaźnionymi Wilczkami. Nasza reprezentacja z Gdańska udała się jeszcze na krótki spacer po warszawskiej Starówce. Zobaczyliśmy Stary Rynek z Syrenką, Zamek Królewski, panoramę Wisły i Pragę Północ. Przechadzkę zakończyliśmy przy Pomniku Małego Powstańca, będącym symbolem wszystkich najmłodszych bohaterów biorących udział w Powstaniu Warszawskim.
Na koniec Wilczki orzekły, że najwyższa pora wracać do domu. Zapakowaliśmy się więc do samochodów, zaopatrzeni w przekąski i napoje, po czym ruszyliśmy w drogę powrotną na Pomorze.
Zdjęcia: 761 Patron Harcerzy Frelichowski – 80-rocznica urodzin dla Nieba